O proxecto inicial deste edificio de sillería galega foi iniciado por Pedro Mariño, cunha superficie en planta de 2.300 metros cadrados. Ten 3 plantas e ático. A súa fachada levantouse ao longo dunha fronte de 64 metros, ten 43 xanelas abertas ao exterior e no seu corpo interior ábrense 15 arcadas que serven a uns amplos soportais.

Na súa primeira planta, atópase a zona nobre, que conta con varios salóns, o Vermello, o Azul e o Dourado, este último, con relevos na fronte dos asentos, que relatan os feitos históricos máis importantes da cidade. Tamén na primeira planta atópase o Museo dos Reloxos e a Galería dos Alcaldes, un corredor onde cada un dos alcaldes da cidade ten o seu retrato, cada un dun autor e un estilo diferentes, moitos pousaron de traxe, algúns de frac e outros como Liaño Flores, coa toga de avogado.

Destaca o despacho da Alcaldía, e na mesma planta, as salas de reunión de concelleiras, con magníficas pinturas de artistas galegos. Tamén cabe destacar a escalinata de honra que comunica a Alcaldía co Salón de Plenos, esta foi inaugurada no ano 1955 por Francisco Franco e a súa esposa, Carmen Polo.

A segunda planta alberga oficinas e despachos e no ático, é onde antigamente estaba situada a vivenda do conserxe.

Na fachada hai talladas catro estatuas de pedra branca que representan as catro provincias galegas A Coruña, Lugo, Ourense e Pontevedra. Na parte superior pódese ver o escudo da cidade flanqueado por dúas matronas que para uns significa Paz e Industria e para outros Traballo e Sabedoría, ademais dunha lenda coa seguinte inscrición: "moi nobre e moi leal cidade da Coruña, cabeza, garda e chave, forza e antemural do Reino de Galicia".

Na Torre máis alta albérgase o reloxo e as campás feitas dunha aliaxe de bronce e estaño; pesan máis de 1.600 quilos.