A aprendizaxe social de como "ser muller" e de como "ser home" realízase en base á percepción de determinadas expectativas respecto do que se interpreta como "o feminino" ou "o masculino", que varían segundo o contexto cultural e histórico, aínda que manteñen unha característica común: o maior valor –social e económico- asignado ao que se considera como masculino respecto ao menor valor do considerado como feminino. Esa característica explica que historicamente aprendesemos a relacionarnos desde posicións sociais de desigualdade.

É importante ter en conta que "o feminino" ou "o masculino" non se refire ao sexo das persoas, senón ás condutas e comportamentos aprendidos socialmente.

Así pois, aplicar a “perspectiva de xénero” implica:

a) Recoñecer as relacións de poder que se dan entre os xéneros, en xeral favorables aos homes como grupo social e discriminatorias para as mulleres.

b) Que ditas relacións foron constituídas social e historicamente e son constitutivas das persoas.

c) Que esas relacións atravesan todo o armazón social e articúlanse con outras relacións sociais, como as de clase, etnia, idade, diversidade funcional ou sensorial, preferencia sexual e relixión.