Consumo experimental

Corresponde ás situacións de contacto inicial cunha ou varias substancias, das que pode pasarse a un abandono da mesma ou á continuidade nos consumos. Na práctica totalidade das realidades culturais, a adolescencia é a etapa en que con maior frecuencia xorden este tipo de consumos, aínda que unha alta porcentaxe non reincide no mesmo.

Normalmente, definen este tipo de consumo situacións nas que o individuo descoñece os efectos da substancia e o seu consumo realízase, xeralmente, no marco dun grupo que lle convida a probala.

Consumo ocasional

Corresponden ao uso intermitente da substancia, sen ningunha periodicidade fixa e con longos intervalos de abstinencia.

O suxeito continúa utilizando a substancia en grupo. Aínda que é capaz de levar a cabo as mesmas actividades sen necesidade de mediar droga algunha; xa coñece a acción da mesma no seu organismo e por ese motivo consómea.

Consumo habitual

Supón unha utilización frecuente da droga. Esta práctica pode conducirlle ás outras formas de consumo, dependendo da substancia que se trate, a asiduidade con que se empregue, as características da persoa, a contorna que lle rodea etc.

A persoa amplía as situacións nas que recorre ás drogas, que se usan tanto en grupo como de maneira individual; os seus efectos son perfectamente coñecidos e buscados.

Consumo compulsivo ou drogodependencia

A persoa necesita a substancia e toda a súa vida vira ao redor dela a pesar das complicacións que iso lle pode ocasionar. Algúns indicadores desta forma de consumo son:

• Uso da substancia en maior cantidade ou por un período de tempo máis longo dos que o consumidor/para pretendía
• Toma de conciencia sobre a dificultade para controlar o uso da droga
• Emprego da gran parte do tempo en actividades relacionadas coa obtención da substancia e o seu consumo
• Intoxicación frecuente ou síntomas de abstinencia cando o consumidor desempeña determinadas obrigas
• Redución considerable ou abandono de actividades sociais, laborais ou recreativas
• Uso continuado da substancia a pesar de ser consciente dos problemas que lle está causando.
• Tolerancia frecuente
• Con asiduidade recórrese á substancia para aliviar o malestar provocado pola súa falta

Policonsumo

Aínda que existe, non é frecuente entre consumidores de drogas a utilización dunha única substancia. A pauta máis habitual é o consumo combinado de diversas drogas. A miúdo, trátase de consumos combinados ao longo dun mesmo período de tempo. Por exemplo, pódense beber cantidades excesivas de alcohol, fumar un paquete de cigarros, compartir un par de porros e esnifar unha raia de cocaína, todo nunha mesma fin de semana. As combinacións posibles son numerosas.

Tamén hai persoas que consomen diversas substancias, de maneira variablemente habitual, aínda que non realicen tantas mesturas nun período tan curto.