As illas de San Pedro, situadas fronte ao porto de Ou Portiño son un pequeno arquipélago granítico composto por 4 illas e un conxunto de illotes orientados de forma lineal de NE a SW. A súa superficie total é de 7 hectáreas, e a súa altura máxima, na illa do Pé, de 12,40 metros. Están separadas do continente por unha canle de entre 200 e 350 metros de anchura e preto dun quilómetro.

Estas illas forman parte dun conxunto paisaxístico integrado ademais polos montes de San Pedro, Cortigueiro e Bens e a costa adxacente, área da cidade da Coruña destinada a gran parque para o recreo de cidadáns e visitantes e o fomento da biodiversidade.

O 2 de xuño de 2009, as illas de San Pedro foron declaradas provisionalmente como espazo natural de interese local (DOG nº 112 de 10 de xuño de 2009), estando pendentes da súa declaración definitiva despois da presentación do Plan de Conservación correspondente.

A Lei 9/2001 de 21 de agosto, de Conservación da Natureza de Galicia, brinda aos concellos a posibilidade de declarar e xestionar espazos naturais protexidos baixo a figura denominada "Espazo Natural de Interese Local".

Os concellos deben presentar á Xunta de Galicia un Plan de Conservación para cada espazo que recolla a súa delimitación e as actuacións de xestión previstas. A obtención desta figura de protección non implica a restrición de usos dentro do territorio protexido.

Xeomorfoloxía:

As illas de San Pedro, desde o punto de vista xeolóxico, pertencen á franxa de roca granítica, de aproximadamente 8 km de ancho que percorre a provincia en dirección SW-NE, desde Santiago a Ferrol. Son rocas graníticas, hercínicas e prehercínicas.

Ao contrario que outras illas, as de San Pedro presentan un relevo bastante plano. Forman parte dunha antiga rasa costeira, debido aos fenómenos de ascenso e descenso do nivel do mar nos diferentes períodos climáticos da historia da terra.

Desde o punto de vista tectónico, toda esta zona está percorrida por fallas en dirección SW-NE. Estas fracturas son facilmente observables en toda a costa, do mesmo xeito que as diaclasas que se manifestan de forma máis visible nas "furnas" (ocos profundos no cantiis) que se sitúan enfronte das illas.

Estas fallas e fracturas tamén son observables nas propias illas en forma das canles que as separan e entrantes e saíntes con esa mesma orientación na súa superficie.

Flora

A comunidade vexetal é semellante en todas as illas, aínda que se mostra unha distribución e dominancia diferente entre a illa dá Cetaria e as demais.

Na illa dá Cetaria, a especie dominante, tanto en individuos como en cobertura é a Matricaria maritima subsp maritima. Esta especie cobre practicamente toda a superficie elevada da roca, con apenas presencia doutras variedades entre a que destaca Plantago coronopus, Beta maritima e Rumex acetosa.

Acompañando a estas especies, tamén podemos atopar: Spergularia media, Rumex crispus, Cochlearia danica, Silene dioica, etc. A maioría son ruderales e frecuentes ou ben comúns e ben testemuñadas na zona litoral. Dous delas teñen especial interese pola súa limitada distribución. Son a Armeria pubigera, un endemismo do noroeste ibérico e a Rumex acetosa, un endemismo da franxa norte do litoral peninsular.

Anfibios e réptiles

Só se constatou a presenza de Lagartija de Bocage Podarcis bocagei.

Aves

A zona superior das illas acolle unha interesante comunidade de aves.

Destaca, durante a época de cría (abril-xullo) unha colonia de gaivotas patiamarillas (Larus cachinnans) estimada en ao redor de 30 parellas.

Entre as aves terrestres nidificantes cóntanse a lavandeira boyera (Motacilla flava) ou o colirrojo tizón (Phoenichuros ochruro).

As illas ofrecen un hábitat moi adecuado para o paíño común (Hydrobates pelagicus), pero a presenza de ratas non fai viable por agora a súa reprodución.

No inverno e nos pasos migratorios de primavera e outono increméntase a diversidade de aves nas illas e na súa contorna.

É de gran interese o dormidero invernal de corvo mariño grande (Phalacrocorax carbo) e corvo mariño moñudo (Phalacrocorax aristotelis) das tres Illas e a illa de Ou Pé.

Tamén aparecen outras especies como o ostrero (Haematopus ostralegus), o vuelvepiedras (Arenaria interpres) ou o andarríos mozo (Actitis hypoleucos).

A contorna das illas é escenario no outono e inverno dunha notable trasfega de aves mariñas, integrado por varias especies diferentes.

Mamíferos

As ratas son, por agora, os habitantes máis abundantes das illas de San Pedro que evitan a nidificación dalgunhas especies de aves. No pasado había unha poboación indeterminada de coellos, hoxe desaparecida.

Na súa contorna son habituais os golfiños mulares (Tursiops truncatus).

Medidas de observación previstas

• Permitir as actividades tradicionais que se desenvolven dentro do espazo. Para outro tipo de actuacións deberá consultarse ao Concello da Coruña, o cal decidirá acerca da súa conveniencia ou inconveniencia.
• Desratización do arquipélago, a fin de favorecer a presenza de diversas especies de aves.
• Actuacións de mellora do hábitat, por exemplo, retirada de residuos achegados polas gaivotas (tanto orgánicos –ósos- como inorgánicos) ou incremento da diversidade vexetal das illas.
• Desenvolvemento doutros proxectos de investigación que redunden no coñecemento dos valores naturais do espazo.
• Sinalización do espazo, con recomendacións de uso para os posibles visitantes que accedan desde o mar.
• Sinalización do espazo no continente (porto de Ou Portiño), con información (paneis interpretativos) acerca dos seus valores.
• Instalación dun observatorio de aves nas saias do monte de San Pedro que facilite a contemplación do paso de aves mariñas e da colonia e dormidero de corvos mariños das illas de San Pedro.
• Instalación de iluminación ecolóxica no paseo marítimo e ao pé do monte de San Pedro, deseñado de forma que non supoña un impacto para o dormidero de corvos mariños.