Cada unha delas reúne unha serie de achegas: imaxe, texto impreso e, no caso das tarxetas postais, ademais: texto manuscrito, datos de correo postal, selo, cuño.

Todos estes aspectos permítennos sacar conclusións sobre a súa adaptación ás tendencias estilísticas do momento en canto ao seu deseño, aos avances técnicos nas artes gráficas, os/as artistas, editores, impresores, á evolución do formato oficial das tarxetas postais... Ademais contribúen ao coñecemento da historia socioeconómica ao ofrecernos datos como tipoloxía e variedade de establecementos, artigos que se ofrecen, prezos, zonas de concentración da actividade económica, nivel de desenvolvemento, moda, costumes etc.

A publicidade, que ata a última década do século XIX baseábase en estratexias literarias ao incorporar a imaxe como reclamo, móstranos a través de fotografías ou debuxos o aspecto que tiñan comercios, cafés hoteis, restaurantes, salóns de cinema, bancos e demais establecementos da cidade.

A súa observación provoca a curiosidade nos máis novos ao permitirlles comprobar a través de imaxes e datos como era a vida na cidade noutros tempos; nos maiores, talvez o afán por recoñecer e lembrar lugares e momentos, sexa o que motive que as postais xunto coas fotografías actúe como un verdadeiro imán.